Otavalo, Mitad del Mundo en de Spaanse lesjes!
Door: Vanessa
Blijf op de hoogte en volg Vanessa
08 April 2009 | Ecuador, Quito
Hola! Soy yo, Banessa Goelia! Of eigenlijk Goelia Banessa, want andersom schijnt hier heel raar te zijn. De V verandert in een B en de J en de U in een oe. Dus hier is de nieuwe Vanessa! Aangenaam;)
Dat brengt mij eigenlijk gelijk bij mijn leerzame en soms frusterende spaanse lesjes. Pff al die regels en onregelmatige werkwoorden, er komt geen einde aan en dan zijn we eigenlijk alleen nog maar bij de tegenwoordige tijd.(Merk je de frustratie;)) Ik moet nog heel wat leren. Voordat ik een normale zin heb uitgesproken zijn we weer zo´n vijf minuten verder, maargoed gelukkig volgen er nog twee weken Spaanse les in Cusco over een paar weken! Joehoe:D
Ik heb ondertussen al heel wat bullshit verteld aan mijn lerares. Zo woon ik in Amsterdam (weet ook niet waarom, Amsterdam spreekt voor zich en heeft geen verdere uitleg nodig;)) Ook ga ik vaak met de bus naar Haarlem, want met de fiets is het wel zo´n 40 minuten fietsen, regent het echt alllltijd in Nederland, zijn mijn vriendinnen muy inteligente (haha neehoor, dat is de waarheid;)), Komt Iman elke dag bij mij langs na school, eten we samen en vertrekt hij vervolgens twee uur later weer en studeer ik nog steeds(maar dat heeft dan weer te maken met de tegenwoordige tijd waar ik nu alleen nog in kan praten). Laatst had ik ook nog zoiets. Mirte en ik waren naar Otavalo geweest (kom ik straks nog op terug) en mijn lieve gastmama vroeg me wat ik had gekocht, waarop ik antwoordde: ik kopen armbanden en ring en tas. Mirte vermaakt zich dan ook opperbest wanneer ik Spaans praat.
Vorige week hadden we kookles, waarbij ik wel een hele paprika heb gesneden en dat was het wel zo´n beetje;). Ook dit is bedoeld om je Spaans te bevorderen door met verschillende mensen te praten. ¨Si¨ is trouwens mijn favoriete woordje in het Spaans. Soms zeg ik het weleens vijf keer achter elkaar, dan lijkt het nog wat. Dan krijg je dus zoiets als: Si Si Si Siiiii Siii (en dan even lief glimlachen als in: do I need to say more?) Tijdens de kookles kreeg ik dan ook weer zo´n leuke vraag om de oren waarop ik geen idee had hoe ik moest antwoorden. Dus ik dacht, laat ik voor de verandering maar eens ¨no¨ zeggen! De vraag was: vind je het leuk om veel verschillende dingen op de markt te kopen? En ik dus: No. Waarop Mirte zei: jawel joh! Waarop ik antwoordde, hmm ok si, pero no mucho..misschien una maleta y una camisa. Wat dus betekent: mwaa niet echt, misschien een koffer en een hemd haha. Wat moet je in godsnaam met een koffer en een hemd in Ecuador. Maargoed, dat was het enige dat ik me opkwam en gooide ik er dan maar in mijn beste spaans uit. En in de tussentijd denk ik: hmm..waar is dat talenknobbeltje toch gebleven? Maargoed! Genoeg over mijn gebrekkige Spaans, het is tijd om jullie te laten delen in mijn ¨belevenissen¨ van een stukje van week 1 en een stukje van week 2!
Vorig weekend zijn Mirte en ik na de Spaanse les met de bus vertrokken naar het noordelijk gelegen plaatsje, genaamd Otavalo. Met de bus gierden we met zo´n 120 tot 140 kilometer per uur langs diepe dalen en door de hoge bergen heen. De bussen hier halen de auto´s zelfs in en zitten propvol, maar er heerst wel een hele gezellige sfeer met de salsa en reggeatonbeats die de passagiers ten gehore worden gebracht. Na een busrit van zo´n 2.5 uur kwamen we dan eindelijk aan op onze bestemming.
Otavalo is een klein plaatsje waar maar zo´n 50.000 inwoners te vinden zijn en daarnaast een hele grote en kleurrijke markt. Een markt met allerlei koopwaar zoals tasjes, kleding, sieraden en een heleboel meer. Daarnaast is er een kilometer verderop ook een dierenmarkt te vinden. Menn.. dat was echt heel zielig; voor Nederlandse begrippen is het dierenmishandeling. Je vindt er een heleboel kleine cavia´s (dat eten ze hier), eendjes en varkentjes bij elkaar gepropt in een heel klein kooitje of soms zelfs in een tas waar ze haast bewusteloos raken aangezien ze er niet normaal in kunnen ademhalen. Ook zijn er een heleboel kippen en grote varkens te vinden die urenlang in de broeierige hitte moeten staan. Na er even te hebben rondgelopen zijn we weer richting de gezellige markt gelopen en heb ik lekker kunnen shoppen voor zo´n 9 dollar. Super! Na een aantal rondjes over de markt te hebben gelopen in dit moderne en sfeervolle plaatsje zijn we weer huiswaarts gegaan, richting Quito.
Overigens hebben we er in ons gastgezin vorige week nog een huisgenoot bij gekregen, genaamd Joel. Een Amerikaanse man van rond de 60 jaar, die helemaal fan is van kerken en wandelen en ohw ja! Salsa! Vorige week hebben Mirte en ik het genoegen gehad les van hem te krijgen in de woonkamer van Cecilia (onze hostmom). Tafels en stoelen aan de kant en dansen maar! Mirte mocht het spits afbijten en daarna was ik aan de beurt. Al snel merkten we dat Joel niet zo´n muy bien profesor was als Cecilia ons had voorgespiegeld. Hij danste namelijk compleet uit de maat en wij hobbelden er dan ook maar een beetje achteraan. Ik kreeg te horen dat mijn heupen niet genoeg wiegden. Maar dat was logisch volgens hem, Europeanen hebben dat niet van zichzelf;) Ik heb dus een trucje geleerd om mijn heupen wat meer te wiegen haha. Na deze interessante dansles met onze gezellige Joel, die overigens overal een hele show van weet te maken en ook een beetje last heeft van grootheidswaanzin, werden we door Cecilia gered! Ze had haar Cumbiacd´s gevonden (Cumbia is de tranditionele dans in Ecuador) Pff..van Joel waren we toen even verlost haha. Al met al een hele gezellige avond.
Ons tweede echte uitstapje was die van gister, naar de Mitad del Mundo. Ook wel: het midden van de wereld. Precies op deze toeristische plek ligt de lijn die de aarde door de midden deelt en allerlei rare proefjes waren hier dan ook te doen. Een leuke bijeenkomst van de Mitad del Mundo, is dat wanneer je jezelf hier weegt je waarschijnlijk op minder kilo´s uitkomt dan thuis;) Altijd leuk. Een leerzaam en interessant uitje, er zullen er vast nog velen volgen..
Tot zover de belevenissen van week 2. Ik moet zeggen dat ik echt heel veel zin heb om erop uit te trekken en andere plaatsjes dan Quito aan te doen. Wanneer je enige bezigheid (zoals vandaag) alleen nog maar bestaat uit op internet gaan en kleding wassen, weet je dat het tijd wordt om nieuwe plaatsen te gaan ontdekken;)
Trouwens! Ik wil nog even alle mensen die mij voordat ik op reis ging hebben gesmst, gemaild of een kaartje hebben gestuurd. Superlief. Ik hou jullie op de hoogte van de nog komende en waarschijnlijk grotere avonturen;)
Hasta Luego!
Liefs Vanessa
Dat brengt mij eigenlijk gelijk bij mijn leerzame en soms frusterende spaanse lesjes. Pff al die regels en onregelmatige werkwoorden, er komt geen einde aan en dan zijn we eigenlijk alleen nog maar bij de tegenwoordige tijd.(Merk je de frustratie;)) Ik moet nog heel wat leren. Voordat ik een normale zin heb uitgesproken zijn we weer zo´n vijf minuten verder, maargoed gelukkig volgen er nog twee weken Spaanse les in Cusco over een paar weken! Joehoe:D
Ik heb ondertussen al heel wat bullshit verteld aan mijn lerares. Zo woon ik in Amsterdam (weet ook niet waarom, Amsterdam spreekt voor zich en heeft geen verdere uitleg nodig;)) Ook ga ik vaak met de bus naar Haarlem, want met de fiets is het wel zo´n 40 minuten fietsen, regent het echt alllltijd in Nederland, zijn mijn vriendinnen muy inteligente (haha neehoor, dat is de waarheid;)), Komt Iman elke dag bij mij langs na school, eten we samen en vertrekt hij vervolgens twee uur later weer en studeer ik nog steeds(maar dat heeft dan weer te maken met de tegenwoordige tijd waar ik nu alleen nog in kan praten). Laatst had ik ook nog zoiets. Mirte en ik waren naar Otavalo geweest (kom ik straks nog op terug) en mijn lieve gastmama vroeg me wat ik had gekocht, waarop ik antwoordde: ik kopen armbanden en ring en tas. Mirte vermaakt zich dan ook opperbest wanneer ik Spaans praat.
Vorige week hadden we kookles, waarbij ik wel een hele paprika heb gesneden en dat was het wel zo´n beetje;). Ook dit is bedoeld om je Spaans te bevorderen door met verschillende mensen te praten. ¨Si¨ is trouwens mijn favoriete woordje in het Spaans. Soms zeg ik het weleens vijf keer achter elkaar, dan lijkt het nog wat. Dan krijg je dus zoiets als: Si Si Si Siiiii Siii (en dan even lief glimlachen als in: do I need to say more?) Tijdens de kookles kreeg ik dan ook weer zo´n leuke vraag om de oren waarop ik geen idee had hoe ik moest antwoorden. Dus ik dacht, laat ik voor de verandering maar eens ¨no¨ zeggen! De vraag was: vind je het leuk om veel verschillende dingen op de markt te kopen? En ik dus: No. Waarop Mirte zei: jawel joh! Waarop ik antwoordde, hmm ok si, pero no mucho..misschien una maleta y una camisa. Wat dus betekent: mwaa niet echt, misschien een koffer en een hemd haha. Wat moet je in godsnaam met een koffer en een hemd in Ecuador. Maargoed, dat was het enige dat ik me opkwam en gooide ik er dan maar in mijn beste spaans uit. En in de tussentijd denk ik: hmm..waar is dat talenknobbeltje toch gebleven? Maargoed! Genoeg over mijn gebrekkige Spaans, het is tijd om jullie te laten delen in mijn ¨belevenissen¨ van een stukje van week 1 en een stukje van week 2!
Vorig weekend zijn Mirte en ik na de Spaanse les met de bus vertrokken naar het noordelijk gelegen plaatsje, genaamd Otavalo. Met de bus gierden we met zo´n 120 tot 140 kilometer per uur langs diepe dalen en door de hoge bergen heen. De bussen hier halen de auto´s zelfs in en zitten propvol, maar er heerst wel een hele gezellige sfeer met de salsa en reggeatonbeats die de passagiers ten gehore worden gebracht. Na een busrit van zo´n 2.5 uur kwamen we dan eindelijk aan op onze bestemming.
Otavalo is een klein plaatsje waar maar zo´n 50.000 inwoners te vinden zijn en daarnaast een hele grote en kleurrijke markt. Een markt met allerlei koopwaar zoals tasjes, kleding, sieraden en een heleboel meer. Daarnaast is er een kilometer verderop ook een dierenmarkt te vinden. Menn.. dat was echt heel zielig; voor Nederlandse begrippen is het dierenmishandeling. Je vindt er een heleboel kleine cavia´s (dat eten ze hier), eendjes en varkentjes bij elkaar gepropt in een heel klein kooitje of soms zelfs in een tas waar ze haast bewusteloos raken aangezien ze er niet normaal in kunnen ademhalen. Ook zijn er een heleboel kippen en grote varkens te vinden die urenlang in de broeierige hitte moeten staan. Na er even te hebben rondgelopen zijn we weer richting de gezellige markt gelopen en heb ik lekker kunnen shoppen voor zo´n 9 dollar. Super! Na een aantal rondjes over de markt te hebben gelopen in dit moderne en sfeervolle plaatsje zijn we weer huiswaarts gegaan, richting Quito.
Overigens hebben we er in ons gastgezin vorige week nog een huisgenoot bij gekregen, genaamd Joel. Een Amerikaanse man van rond de 60 jaar, die helemaal fan is van kerken en wandelen en ohw ja! Salsa! Vorige week hebben Mirte en ik het genoegen gehad les van hem te krijgen in de woonkamer van Cecilia (onze hostmom). Tafels en stoelen aan de kant en dansen maar! Mirte mocht het spits afbijten en daarna was ik aan de beurt. Al snel merkten we dat Joel niet zo´n muy bien profesor was als Cecilia ons had voorgespiegeld. Hij danste namelijk compleet uit de maat en wij hobbelden er dan ook maar een beetje achteraan. Ik kreeg te horen dat mijn heupen niet genoeg wiegden. Maar dat was logisch volgens hem, Europeanen hebben dat niet van zichzelf;) Ik heb dus een trucje geleerd om mijn heupen wat meer te wiegen haha. Na deze interessante dansles met onze gezellige Joel, die overigens overal een hele show van weet te maken en ook een beetje last heeft van grootheidswaanzin, werden we door Cecilia gered! Ze had haar Cumbiacd´s gevonden (Cumbia is de tranditionele dans in Ecuador) Pff..van Joel waren we toen even verlost haha. Al met al een hele gezellige avond.
Ons tweede echte uitstapje was die van gister, naar de Mitad del Mundo. Ook wel: het midden van de wereld. Precies op deze toeristische plek ligt de lijn die de aarde door de midden deelt en allerlei rare proefjes waren hier dan ook te doen. Een leuke bijeenkomst van de Mitad del Mundo, is dat wanneer je jezelf hier weegt je waarschijnlijk op minder kilo´s uitkomt dan thuis;) Altijd leuk. Een leerzaam en interessant uitje, er zullen er vast nog velen volgen..
Tot zover de belevenissen van week 2. Ik moet zeggen dat ik echt heel veel zin heb om erop uit te trekken en andere plaatsjes dan Quito aan te doen. Wanneer je enige bezigheid (zoals vandaag) alleen nog maar bestaat uit op internet gaan en kleding wassen, weet je dat het tijd wordt om nieuwe plaatsen te gaan ontdekken;)
Trouwens! Ik wil nog even alle mensen die mij voordat ik op reis ging hebben gesmst, gemaild of een kaartje hebben gestuurd. Superlief. Ik hou jullie op de hoogte van de nog komende en waarschijnlijk grotere avonturen;)
Hasta Luego!
Liefs Vanessa
-
08 April 2009 - 21:42
Iman:
hahaha wat een nerdje ben je ook he!! wel weer een vet cool verhaaltje... ik kwam toch ook elke dag langs je school? hahaha alsof ik geen leven heb ofzo, vroeg ze dat niet? haha nee hoor baby, ik heb genoten van je verhaal en we spreken elkaar snel..
much love -
08 April 2009 - 22:59
Ben:
Leuk om te lezen allemaal! Ik ben benieuwd wat je nog allemaal gaat zien! :) -
09 April 2009 - 07:06
Hester:
Wat ontzettend leuk om alles zo te kunnen volgen, en wat schrijf je leuk... Ik zie het al helemaal voor me hoe jij danst door die kamer met zo'n ouwe vent...haha. Liefs van mij -
09 April 2009 - 07:25
Merfate:
Waar blijven de foto's?!! Wel hilarisch je verhaal over dat Spaan spreken...heb je beetje gevoel hoe ik me dus voelde naast Lisette :D haha komt goed hoor meis!!
Mis you
xoxo -
09 April 2009 - 08:23
Eva:
Hi meid,
Wat leuk zo al die verhalen.
Leuk geschreven ook!!
Ik ben benieuwd naar je volgende verhalen en avonturen!!
Heel veel plezier en geniet er lekker van.
kus Eva -
09 April 2009 - 11:30
Amannie:
hahaha Nes! vet grappig een koffer en een hemd!lekker bezig poeperd!maar klinkt wederom goed allemaal, have fun!geniet lekker van al die marktjes!
kusssssssssssssssss -
09 April 2009 - 11:56
Lizet:
Goelia!!!
Wat een onwijs leuk stukje!! Ik heb echt onwijs gelachen! een koffer en een hemd, hahaha! Ik zie het al helemaal voor me. Si sisisi!! Thake it easy ;)
Heel veel plezier meis, ik houd je verhalen in de gaten. Heb ik weer wat om naar uit te kijken!!
Veel liefs! -
09 April 2009 - 12:01
Ingrid:
Meis, ik heb zo gelachen om je verhaal! Ik zie het echt al helemaal voor me. Onwijs leuk om te lezen. Nog even en dan gaan jullie weer naar de volgende bestemming. Spannend! Ik kijk uit naar je volgende verhaal. Spreek je snel. Love you! -
09 April 2009 - 15:34
Ron:
hai goelia banessa!
wat een mooie naam;-)
.leuk stukje heb je gemaakt!en ik ben blij dat je het naar je zin hebt .van deze mooie verhalen mogen er nog vele volgen.
veel plezier !!
-
10 April 2009 - 11:05
Mays:
Wat is reizen toch geweldig! ik ben echt verslaafd en voel bij je geweldig leuk geschreven verhalen een enorme trek opkomen om ook die kant op te reizen. Enjoy en bijf me lekker maken met je reisverslagen!
Love,
Mays. -
11 April 2009 - 08:04
Kimya:
hee meid!
ik vind het heel leuk om je berichtjes te lezen.. en ik ben blij dat je het daar naar je zin heb! nou geniet er maar van want voor je het weet is het weer voorbij. ik mis je wel hoor, hehe
liefs kimya -
14 April 2009 - 10:43
Linn:
Ahhhhhh Vanes!
Hoor ik laatst van Iman dat je gewoon vertrokken bent naar Zuid-Amerika, hoe dope!!
En wat een super leuk verhaal, zit echt te genieten van hoe je het allemaal verwoord! zie het helemaal voor me.... geweldig!!
Bijdeze wens ik je heel veel plezier en je zult hele mooie ervaringen opdoen! Geniet ervan meissie... Enjoy!
Huggy & Liefs Linn
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
